بررسی آنژیوژنز در نئوپلاسم‌های بدخیم تیروئید با استفاده از روش ایمونوهیستوشیمی

Authors

  • لاریجانی, باقر
  • حجتی, سعیدرضا
Abstract:

مقدمه: بدخیمی‌‌های تیروئید از جمله بدخیمی‌‌های شایع غدد درون‌ریز می‌باشد که نقش آنژیوژنز در آنها به خوبی مشخص نشده است و تحقیق بیشتر در این زمینه ضروری است. آنژیوژنز از عوامل لازم در رشد، بقا و گسترش بسیاری از سرطان‌هاست. هدف این مطالعه بررسی وجود یا عدم وجود آنژیوژنز در تومورهای بدخیم تیروئید و ارتباط آن با یافته‌های بالینی و میکروسکوپی است. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی، دویست و پنج نمونه از ضایعات بدخیم تیروئید مورد بررسی قرار گرفت و با روش ایمونوهیستوشیمی بر روی بلوک‌های پارافینی آنها رنگ‌آمیزی برای فاکتور هشت (F VIII) با استفاده از روش آویدین ـ بیوتین پراکسیداز انجام شد. تعداد عروق کوچک در هرمورد در سه نقطه که دارای عروق بیشتری بود شمارش شد و میانگین تعداد عروق در این نقاط تراکم عروق کوچک را برای هر مورد، مشخص می‌نمود. یافته‌ها: میانگین عروق کوچک در کارسینوم پاپیلری 6/11± 9/30، در کارسینوم مدولاری 4/20±7/35، در کارسینوم فولیکولر 0/16±5/29 و در کارسینوم آناپلاستیک 9/8±0/34 بود که نشان‌دهنده این است که از نظر تعداد عروق کوچک در بین گروه‌های فوق ارتباط آماری معنی‌داری وجود ندارد (263/0=p) نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که میزان آنژیوژنز در بین تومورهای بدخیم تیروئید که مورد بررسی قرار گرفتند تفاوت چندانی ندارد و همچنین ارتباط آماری معنی‌داری بین آنژیوژنز و یافته‌های میکروسکوپی (تهاجم کپسولی و تهاجم عروقی و درگیری غدد لنفاوی) وجود ندارد. مطالعه حاضر نشان می‌دهد که برخلاف بسیاری از سرطان‌های شایع، نقش آنژیوژنز در سرطان‌های تیروئید چندان مهم نیست و برای اثبات یا رد این موضوع نیاز به مطالعه بیشتری است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی آنژیوژنز در نئوپلاسم های بدخیم تیروئید با استفاده از روش ایمونوهیستوشیمی

مقدمه: بدخیمی های تیروئید از جمله بدخیمی های شایع غدد درون ریز می باشد که نقش آنژیوژنز در آنها به خوبی مشخص نشده است و تحقیق بیشتر در این زمینه ضروری است. آنژیوژنز از عوامل لازم در رشد، بقا و گسترش بسیاری از سرطان هاست. هدف این مطالعه بررسی وجود یا عدم وجود آنژیوژنز در تومورهای بدخیم تیروئید و ارتباط آن با یافته های بالینی و میکروسکوپی است. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی، دویست و پنج نمونه ...

full text

بررسی بروز مارکر سلولی nm23 در نئوپلاسم‌های خوش‌خیم و بدخیم تیروئید به روش ایمونوهیستوشیمی

عوامل پیش‌آگهی دهنده‌ی متعددی در سرطان‌های تیروئید نقش دارند که از جمله مهم‌ترین آن‌ها مرحله‌ی بالینی تومور و وجود یا عدم وجود متاستاز دوردست است. nm23 یک ژن سرکوبگر متاستاز است و نقش آن در بسیاری از سرطان‌ها شناخته شده است. هدف این مطالعه بررسی بروز مارکر سلولی nm23 به روش ایمونوهیستوشیمی ‌در تومورهای خوش‌خیم و بدخیم تیروئید و ارتباط آن با اندازه‌ی تومور، تهاجم عروقی و کپسولی و درگیری گره لنفا...

full text

بررسی ایمونوهیستوشیمی گیرنده استروژن در 351 نمونه بلوک پارافینی ضایعات خوش‌خیم و بدخیم تیروئید

مقدمه: پاتوژنز بیماری‌های تیروئید مسأله‌ای پیچیده است و عوامل ژنتیک، کمبود ید، جنس، سن، سابقه اشعه گرفتن در دوران کودکی، آنتی‌بادیهای محرک رشد و سایر عوامل رشد اپیتلیال در ایجاد این بیماری‌ها نقش دارند. یافته‌های اپیدمیولوژیک و شواهد تجربی موجود درباره ضایعات تیروئید، پیشنهاد کننده این موضوع است که هورمون‌های جنسی زنان به ویژه استروژن ممکن است بر این غده و نئوپلاسم‌های آن اثر داشته باشند. این ا...

full text

بررسی بروز مارکر سلولی nm۲۳ در نئوپلاسم های خوش خیم و بدخیم تیروئید به روش ایمونوهیستوشیمی

عوامل پیش آگهی دهنده ی متعددی در سرطان های تیروئید نقش دارند که از جمله مهم ترین آن ها مرحله ی بالینی تومور و وجود یا عدم وجود متاستاز دوردست است. nm23 یک ژن سرکوبگر متاستاز است و نقش آن در بسیاری از سرطان ها شناخته شده است. هدف این مطالعه بررسی بروز مارکر سلولی nm23 به روش ایمونوهیستوشیمی در تومورهای خوش خیم و بدخیم تیروئید و ارتباط آن با اندازه ی تومور، تهاجم عروقی و کپسولی و درگیری گره لنفاو...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 7  issue 3

pages  213- 216

publication date 2005-09

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023